Łysienie, nadmierne wypadanie włosów – Przyczyny, Diagnostyka i Leczenie
Dowiedz się:
Problemy związane z wypadaniem włosów oraz łysieniem to powszechne zagadnienia, które dotykają zarówno kobiet, jak i mężczyzn, niezależnie od wieku. Włosy, będąc naturalnym elementem wyglądu, odgrywają ważną rolę w kształtowaniu poczucia własnej wartości. Każde odstępstwo od ich normy może wywołać niepokój. Utrata włosów może mieć charakter przejściowy, spowodowany określonymi czynnikami, lub przewlekły, wynikający z uwarunkowań zdrowotnych. Aby skutecznie zarządzać problemem, kluczowe jest zrozumienie jego przyczyn oraz właściwa diagnostyka i leczenie.
Przyczyny Nadmiernej Utraty Włosów
Wypadanie włosów w ilości około 100 dziennie jest procesem naturalnym. Problemy pojawiają się w sytuacjach, gdy liczba ta znacząco wzrasta. Przyczyny takiego stanu można podzielić na kilka głównych grup:
- Choroby przewlekłe i wrodzone:
- Zaburzenia hormonalne, w tym choroby tarczycy czy nieprawidłowości androgenowe.
- Genetycznie uwarunkowane skłonności.
- Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych.
- Czynniki krótkoterminowe:
- Przebyte zabiegi chirurgiczne w znieczuleniu ogólnym.
- Długotrwały stres i napięcie emocjonalne.
- Skutki uboczne przyjmowanych leków.
- Choroby przebiegające z wysoką gorączką.
- Nieprawidłowości dietetyczne:
- Niedobory witamin (np. biotyny, witamin z grupy B) oraz minerałów (np. żelazo, cynk).
- Niezbilansowana dieta lub zaburzenia wchłaniania składników odżywczych.
- Choroby skóry głowy:
- Infekcje bakteryjne i grzybicze.
- Łupież i łuszczyca.
- Przewlekłe podrażnienia skóry głowy.
Rodzaje Łysienia
Łysienie występuje w różnych formach i ma odmienne przyczyny:
- Łysienie androgenowe: Najczęstsza forma łysienia zarówno u mężczyzn, jak i kobiet.
- U mężczyzn objawia się cofnięciem linii włosów oraz łysieniem w okolicach szczytu głowy.
- U kobiet dochodzi do przerzedzenia włosów wzdłuż przedziałka.
- Łysienie plackowate: Choroba autoimmunologiczna, prowadząca do miejscowego, czasem rozległego, wypadania włosów.
- Łysienie bliznowaciejące: Trwała utrata włosów spowodowana uszkodzeniem mieszków włosowych w wyniku zapalenia lub urazu.
- Łysienie telogenowe i anagenowe:
- Telogenowe: Włosy przedwcześnie przechodzą w fazę spoczynku z powodu stresu, chorób czy leków.
- Anagenowe: Nagła utrata włosów w fazie wzrostu, zwykle spowodowana działaniem toksyn (np. chemioterapia).
Telogenowa utrata włosów, łysienie telogenowe
Nazywamy nim nagłą utratę włosów spowodowaną zbyt szybkim przechodzeniem z fazy wzrostu (anagenu) do fazy przejściowej (katagenu) i spoczynkowej (telogenu) z następczym wypadaniem. Nie jest to odrębna jednostka chorobowa w sensie ścisłym, lecz raczej objaw, który powinien zasugerować poszukiwania właściwej przyczyny. Objawia się zwykle przerzedzeniem włosów oraz nadmiernym ich wypadaniem podczas czesania i mycia. Wykonanie trichogramu albo trichoskopii ujawnia nieprawidłowo wysoki odsetek włosów telogenowych oraz ogólne zmniejszenie ich gęstości.
Istnieje wiele możliwych przyczyn tego zjawiska a należą do nich:
- Nasilenie łysienia androgenowego mężczyzn lub kobiet
- Zaburzenia funkcji tarczycy
- Połóg
- Zaburzenia odżywiania
- Niedobór żelaza
- Choroby zapalne owłosionej skóry głowy takie jak łuszczyca, łupież, kontaktowe zapalenie skóry
- Stosowanie niektórych leków
- Cieżkie choroby ogólnoustrojowe
- Hiperprolaktynemia
- Choroby zapalne jelit lub zaburzenia wchłaniania
- Niedoczynność nadnerczy
- Choroby przewlekłe
- Zaburzenia psychiczne
Przeprowadzenie dokładnego wywiadu z pacjentem na temat współistniejących chorób oraz dokładne badanie i wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych jest zwykle kluczowe dla rozpoznania przyczyny łysienia telogenowego, od której zależy odpowiednio dobrane leczenie. Zlikwidowanie przyczyny zwykle całkowicie rozwiązuje problem, potrzebny jest jednak czas na regenerację utraconych włosów.
Łysienie androgenowe
Najczęściej spotykany rodzaj łysienia, wynikający z dziedzicznej nadwrażliwości mieszków włosowych na androgeny czyli męskie hormony płciowe (testoteron oraz DHT). Występuje u ponad 80% mężczyzn i i 60% kobiet w wieku 60 lat. Wpływ hormonów powoduje skrócenie cyklu życiowego włosów i zwiększone ich wypadanie jak również zastępowanie prawidłowych włosów cienkimi i krótkimi włosami meszkowymi. Jest to zwykle proces długotrwały ale postępujący i z czasem prowadzi do całkowitego wyłysienia. Istnieją dwa charakterystyczne wzorce łysienia androgenowego: męski oraz żeński
Wzorzec męski
Charakterystyczne dla tego wzorca jest cofanie się czołowej i/lub skroniowej linii włosów oraz stopniowo powiększający się obszar wyłysienia na szczycie głowy. W tych miejscach widoczne mogą być delikatne włosy meszkowe. Proces ten najpóźniej dotyka włosów w okolicy potylicznej.
Pierwsze objawy mogą pojawić się bardzo wcześnie, nawet przed 20. rokiem życia. Wynika to głównie ze skłonności genetycznych – syn ojca, który wyłysiał w młodym wieku najczęściej również wcześnie łysieje.
Obraz kliniczny uzupełniony o wywiad zwykle wystarcza do rozpoznania. Trichoskan metodą TrichoLAB pozwala potwierdzić rozpoznanie i wykluczyć ewentualne inne przyczyny. Pozwala również wykryć bardzo wczesne objawy, niewidoczne gołym okiem, u mężczyzn obciążonych genetycznie. Wczesne rozpoczęcie leczenia ma znaczny wpływ na jego powodzenie, gdyż jego celem jest przede wszystkim zatrzymanie procesu. Dokonane zmiany są dużo trudniejsze do odwrócenia.
Wzorzec żeński
W odróżnieniu od męskiego dochodzi w nim do rozlanego przerzedzenia włosów w okolicy przedziałka, rzadziej dochodzi do całkowitego wyłysienia, czołowa i skroniowa linia włosów zwykle pozostaje niezmieniona. Włosy stają się cieńsze i krótsze, wolniej rosną. U kobiet w przebiegu łysienia androgenowego częściej dochodzi również do telogenowej utraty włosów. Na ogół pierwsze objawy występują później niż u mężczyzn, bardzo rzadko przed 30. rokiem życia.
Diagnoza opiera się na zaobserwowaniu typowych zmian w trichoskopii oraz wykluczeniu innych przyczyn łysienia. Ważne jest wykluczenie stosunkowo często występujących u kobiet zaburzeń endokrynologicznych takich jak niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników, oraz chorób nadnerczy i jajników.
Łysienie bliznowaciejące
Jest to szczególna grupa chorób, w wyniku których dochodzi do nieodwracalnego zniszczenia mieszków włosowych, co z kolei sprawia, że odrost włosów jest już niemożliwy. Chorobom tym częściej towarzyszą dodatkowe objawy takie jak świąd, tkliwość lub łuszczenie się skóry głowy.
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate jest odmianą łysienia niebliznowaciejacego o charakterze zapalnym. Jest częstym schorzeniem dermatologicznym i drugą najczęstszą przyczyną łysienia po łysieniu androgenowym. Więcej znajdziesz tutaj
Masz pytania?
Nie wiesz, który sposób będzie dla Ciebie najlepszy? Zadzwoń lub napisz do nas: