Łysienie plackowate

Łysienie plackowate jest odmianą łysienia niebliznowaciejacego o charakterze zapalnym. Jest częstym schorzeniem dermatologicznym i drugą najczęstszą przyczyną łysienia po łysieniu androgenowym. Etiopatogeneza choroby nie została dokładnie poznana, ale udowodniono, że podłożem utraty włosów są zjawiska immunologiczne mediowane przez limfocyty T, zarówno CD4+, jak i CD8+. Reakcja immunologiczna skierowana jest przeciwko mieszkom włosowym w fazie anagenu, czyli w fazie wzrostu włosa. Typowe zmiany chorobowe maja charakter dobrze odgraniczonych ognisk pozbawionych włosów.

Wyróżnia się kilka postaci łysienia plackowatego:

• łysienie o ogniskowej utracie włosów,
• łysienie plackowate rozlane,
• łysienie wężykowate,
• łysienie całkowite (całkowita utrata włosów na skórze głowy),
• łysienie uogólnione (utrata włosów na całym ciele).

Terapia łysienia plackowatego obejmuje stosowanie miejscowo maści i roztworów, leczenie ogólnoustrojowe (leki przeciwzapalne i immunosupresyjne) oraz fototerapię (laser excymerowy 308 nm, UVB, PUVA). Ze względu na różny przebieg łysienia plackowatego u poszczególnych pacjentów leczenie dobierane jest indywidualnie.

Złotym standardem leczenia typowych ognisk łysienia plackowatego jest ostrzykiwanie lekiem przeciwzapalnym. Zabiegi wykonuje się co 4 tygodnie. Liczba zabiegów w poszczególnych przypadkach może się różnić. Najczęściej już po 2-3 zabiegach widoczny jest odrost włosów. Przed zabiegiem na skórę stosuje się krem znieczulający.

W naszej klinice stosujemy również leczenie z wykorzystaniem systemu ekscymerowego 308 nm. Ta metoda jest szczególnie polecana u pacjentów nie akceptujących iniekcji oraz u dzieci.

Lampa ekscymerowa emituje stałą długość fali 308 nm, która charakteryzujące się właściwościami immunosupresyjnymi, a uzyskane monochromatyczne światło o wysokiej energii jest optymalną opcją terapeutyczną dla promieniowania UVB (również zalecanego w leczeniu łysienia plackowatego).

Zabiegi laserem ekscymerowym sa bezbolesne i zwykle dobrze tolerowane. Najczęstszym skutkiem ubocznym może być miejscowe zaczerwienienie skory utrzymujące się do 24 godzin po zabiegu, świąd i suchość skóry, uczucie pieczenia, pęcherze odczynowe, ogniskowa hiperpigmentacja.

Najczęstszy schemat leczenia obejmuje dwa naświetlania w tygodniu.