Znamię wrodzone – “myszka”
Dowiedz się:
“Myszka” to potoczne określenie odnoszące się najczęściej do znamienia wrodzonego. Nazwa ta prawdopodobnie pochodzi od częstego wyglądu znamion wrodzonych: brązowej plamy lub guzka pokrytego delikatnym meszkiem, przypominającego mysią skórę.
Znamię wrodzone może być obecne już przy urodzeniu lub pojawić się w pierwszych latach życia dziecka. Nie ma sztywno określonej granicy wieku, jednak im później tym mniej to prawdopodobne.
Jak zmienia się znamię wrodzone?
Rodzice niemowlęcia, u którego rozpoznano znamię wrodzone, często słyszą od lekarzy, że zmiana będzie rosła wraz z dzieckiem? Co to oznacza?
Oto przykład naszej pacjentki i jej znamienia wrodzonego na nosie które sfotografowaliśmy, gdy miała ona 2 lata.
Ta sama dziewczynka zgłosiła się do nas ponownie w wieku 12 lat.
Znamiona wrodzone powinny powiększać się w takim samym tempie, w jakim powiększa się powierzchnia skóry w danym obszarze ciała.
Na drugim zdjęciu, przedstawiającym tego samego pacjenta po 10 latach, znamię znacznie się powiększyło. Jego kolor stał się bardziej intensywny, a powierzchnia większa, co sugeruje naturalne powiększanie się znamienia wraz ze wzrostem pacjenta. Takie zmiany są częste w przypadku znamion wrodzonych, które mogą rozwijać się proporcjonalnie do wzrostu ciała. Pomimo wzrostu, jego struktura i kształt pozostają podobne do pierwotnej zmiany, co jest charakterystyczne dla tego typu znamion.
Dodatkowo znamiona wrodzone z wiekiem mogą:
- ciemnieć
- rozwijać owłosienie
- rozwijać tzw. guzki proliferacyjne (bardziej spoiste, często ciemniejsze elementy)
- nabierać bardziej chropowatej, nierównej powierzchni
Wszystkie zmiany w wyglądzie znamienia wrodzonego powinny pozostawać pod kontrolą dermatologa.
Czy znamię “myszka” jest groźne?
Znamię wrodzone może nieść za sobą ryzyko przekształcenia się w czerniaka, złośliwy nowotwór skóry. Wysokość tego ryzyka zależy jednak od wielkości zmiany.
Im większe znamię wrodzone, tym większe ryzyko czerniaka.
- małe (do 1,5 cm średnicy) i średnie (do 10 cm) – w ich przypadku ryzyko czerniaka wynosi <1%
- duże (10-20 cm)
- olbrzymie (powyżej 20 cm) – około 5-10% szans na rozwinięcie czerniaka
W skrócie, im większe jest znamię wrodzone, tym większe ryzyko czerniaka.
W przypadku olbrzymich znamion wrodzonych ryzyko to dotyczy nawet dzieci. Małe i średnie znamiona wrodzone nie są od niego całkowicie wolne, jednak nowotwór rozwija się z nich zwykle w wieku dorosłym.
Czy znamię wrodzone (“myszkę”) powinno się usunąć?
Wskazania do usunięcia znamienia wrodzonego są zależne od jego wielkości, lokalizacji i wieku pacjenta.
Usunięcie znamienia wrodzonego może pomóc zapobiec rozwinięciu się czerniaka w przyszłości.
W przypadku małych i średnich znamion wrodzonych należy wziąć pod uwagę lokalizację zmiany i możliwy do osiągnięcia efekt kosmetyczny.
Profilaktyczne usunięcie takiego znamienia może być korzystne dla pacjenta, jednak w przypadku małych dzieci i znamion nie budzących niepokoju (zmiany o stabilnym wzroście, nie podlegające gwałtownym zmianom) zwykle zaleca się strategię oczekiwania aż dziecko będzie wystarczająco dojrzałe, aby można było wykonać zabieg w znieczuleniu miejscowym (statystyczne ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym może być wyższe niż ryzyko czerniaka).
W przypadku, gdy znamienia wrodzonego z jakichś powodów nie można usunąć chirurgicznie (lokalizacja, wielkość znamienia, wiek, obciążenia ogólne) alternatywnym postępowaniem jest regularna i wnikliwa obserwacja takiego znamienia, najlepiej z jego mapowaniem przy pomocy wideodermatoskopu.
Jak usuwa się znamiona wrodzone?
Podstawową metodą usuwania znamion wrodzonych jest chirurgiczne wycięcie zmiany, ponieważ daje ono pewność doszczętnego usunięcia i możliwość wykonania badania histopatologicznego całej zmiany.
W przypadku małych i średnich znamion wrodzonych zwykle możliwe jest wykonanie zabiegu w znieczuleniu miejscowym (lek podawany jest za pomocą strzykawki, podobnie jak u dentysty) i nie wymaga on pobytu w szpitalu. Ranę zamyka się przy pomocy szwów skórnych, które usuwa się po 7-14 dniach.
Zabieg wycięcia znamienia wrodzonego pozostawia bliznę, której wielkość jest uzależniona od wielkości zmiany.
Wygląd takiej blizny zależy od wielu czynników (m. in. wieku, jakości skóry, lokalizacji znamienia), jednak przy zachowaniu dbałości w trakcie gojenia oraz w niektórych przypadkach przy zastosowaniu dodatkowych zabiegów poprawiających jakość blizny, udaje się uzyskać dobry lub wręcz bardzo dobry efekt.
W przypadku dużych i olbrzymich znamion wrodzonych całkowite chirurgiczne usunięcie jest bardzo trudne, wymaga często wieloetapowych zabiegów z wykorzystaniem przeszczepów skóry i ekspanderów skórnych. Tego typu procedury wykonywane są w nielicznych specjalistycznych jednostkach medycznych w kraju.
Pokrewne tematy:
Masz pytania?
Nie wiesz, który sposób będzie dla Ciebie najlepszy? Zadzwoń lub napisz do nas:
